رفيق کبیراحمد غلاميان لنگرودی (هادی) از کادرهای قديمی سازمان
پس از ضربات سال 55 که ضربه بزرگی به رهبری سازمان وارد آمد از جمله محدود اعضای
زنده مانده ای بود که با تلاشی جدی و مسئولانه به بازسازی تشکيلات پرداخت.بعد از
رفیق کبیر حمید اشرف، رفیق هادی با نبوغ و آگاهی کامل از سیستم پلیسی رژیم سازمان
را بازسازی کرد و توانست جای رفیق حمید اشرف را پر کند.
اخلاق انقلابی وتشکیلاتی رفیق نمونه بارزی بود از صداقت انقلابی اش،رفیق هیچگاه
اجازه نمی داد که در درون تشکیلات یک سازمان چریکی مسائل شخصی و نیازهای فردی
جایگزین انگیزه فدا شدن برای خلق گردد. در روزهای قيام در تسخير ساختمان راديو و
حمله به ارگان های نظامی و سرکوبگر رژيم در چندين عمليات موفقيت آميز شرکت و آن را
رهبری نمود. رفیق با آگاهی کامل از گذشته و نفوذ اپورتونیست راست در سازمان در
مقابل خط فتاپور و شرکاء قاطعانه از پایگاه طبقاتی اش که همانا محوء جامع طبقاتی و
آزادی طبقه کارگر بود، دفاع کرد و به عنوان يکی از اعضای کميته مرکزی از سال 59
فعاليت های تشکيلاتی اش را با سازمان (اقليت) دنبال نمود. روز 25 اسفند 60 در يک رويارويی
خيابانی و نبردی ناعادلانه با مزدوران رژيم اسلامی جان باخت.