حسین اقدامی: «ا‌ين بوسه‌ی وداعم را يکسان بين تمامی مردم قسمت کنيد» یادداشتی از مسعود نقره‌کار

 

حسین اقدامی

حکومت اسلامی در سیاهه تاریخ ننگینش قتل شاعران و نویسندگان بسیاری را ثبت کرده است، حسین اقدامی (صدرایی) یکی از این عزیزان است که در کشتار سال ۶۷ قد افراخته از آزمون سرخ گذشت
شعری که حسین عزیز در آخرین ملاقاتش با خانواده،  زیر بند قنداق آخرین نوزادی که به آغوش گرفته بود مخفی کرد بود را در یکی از آن روزهای سیاه، زهره خواهرزاده‌اش با گریه برایم خواند و من آنرا مثل یک راز مقدس در خاطره‌ام پیچده و در دل عزیز داشته‌ام

  نانی تلخ و شرابی گس

 و فريادِ بيگاهِ مسافری کِش خار و صليب در راه است

 ا‌ين بوسه‌ی وداعم را يکسان بين تمامی مردم قسمت کنيد

 زان پيشتر که یهودا لب به زهرِ کينه بيالايد

 شب بر مدارِ فاجعه خفته‌ است در جلجتا چه می‌گذرد؟

 که ناقوس‌های ندبه خاموشند؟!

 من با نوشيدن آخرين جرعه‌ی جامم

 ميعادِ عشق را بر سفره‌ی شامِ آخر تکرار می‌کنم

***

 بر فراز شبستان، 

توفان تند خون بر صليب می‌گذرد. ....

 سال‌ها گذشته است هنوز این شام آخر به پایان نرسیده است و خماری این شراب گس از سر بسیاری از دلدادگان این سفر طولانی پر  از خار و صلیب نرفته است.