شعری از حسین اقدامی برای مهرداد

 


ما

یاد زنده ات را

چون گرده های گل

با دست بادها

در چهارسوی جهان می پراکنیم

و نام بزرگت را

بر کودکان مان خواهیم نهاد

سرزمینی پهناور با کودکانی همه همنام تو

کدام جوخه می تواند

به سوی اینهمه خاطره

آتش بگشاید؟

۱۳۶۳